Bij de hoogste sokkel vind je verborgen in de sokkel een keramische gele sculptuur in de vorm van een zwam. Het duo Hilde Alens en Sienie Van Geerteruy vertrokken vanuit de betekenis en functie van een bib: het zou een open plaats kunnen zijn waar elk individu de kans krijgt om zichzelf te ontwikkelen, verder te verdiepen. Het kan de mens verder vormen maar laat daarna ook verder sporen na. Bij 'sporen' dachten ze verder na over de vormgeving en hoe deze in de hoge sokkel subtiel kon geïntegreerd worden. Sporen zijn immers soms niet echt zichtbaar.
Qua vorm zochten ze naar een specifiek beeld dat gelinkt is aan 'sporen'. Zo kwamen ze aan de 'zwam’' In de hoop dat er zich uit zichzelf nog extra zwammen ontwikkelden op de gemaakte keramische zwam, smeerden ze de zwam in met een yoghurtmengsel en echte zwamsporen. Dit experiment mislukte door plotse weersveranderingen, maar het keramisch werk laat wel zijn sporen na.
